GIT Żyrardów - 1/8
: wt maja 18, 2021 11:49 pm
Pierwsza relacja w tym roku!
Garmin Iron Triathlon w Żyrardowie, dystans 1/8 IM, 16 maja 2021 r.
Pierwszy start po bardzo dziwnym sezonie zimowo - wiosennym. Było tak:
Zero pływania - literalnie od października 2020 nie byłem na basenie ani razu. Regularnie ćwiczyłem na gumach, chociaż nie na tyle często, jak bym chciał. Dwa dni przed startem poszedłem na mały rozruch open water z Triclubem i przeraziłem się brakiem formy pływackiej.
Biegania też mało, bo kostkę skręconą na Kocierzu leczyłem do końca roku i dopiero od stycznia 2021 zacząłem cokolwiek biegać a i to najpierw bardzo ostrożnie, a potem głównie zwykłe "easy" rozbiegania. Jakieś mocniejsze elementy intensywności zacząłem robić dosłownie w ostatnich tygodniach przed Żyrardowem.
Jedyne co dobre to rower. Zima mocno przepracowana na trenażerze, cyferki w Zwifcie wyglądały bardzo ładnie. Tylko co z tych cyferek będzie?
W Żyrardowie stawiłem się bladym świtem, bo 1/8 startowała o 9:15 rano. Dobrze, bo później w ciągu dnia prognozy były fatalne (co się zresztą sprawdziło). Piona z trenejro Łukaszem i innymi znajomymi z Triclubu, ogarnięcie sprzętu w strefie, przebierka w strój i piankę w eleganckich nowych przebieralniach koło plaży i poszliśmy na start.
Plan był taki, żeby popłynąć bardzo spokojnie i zachowawczo, żeby nie zajechać się na samym początku. Na starcie stanąłem daleko, do wody wszedłem kiedy czołówka już prawie wychodziła (był rolling start). Popłynąłem zgodnie z założeniami, bardzo lekko. Nawigacja prosta, woda chłodna, nawet się przyjemnie płynęło. Wychodząc zobaczyłem na zegarku czas 8'20'', co nawet mnie miło zaskoczyło.
Strefa zmian bez historii. Szybki wybieg z rowerem, wskok w buty i ruszyłem. Trasa była raczej słaba - dużo zakrętów i długie odcinki beznadziejnego asfaltu. Gdzie tylko się dało starałem się trzymać 320-330 W, żeby wyszło na jakąś przyzwoitą średnią. Przez całą drogę non stop wyprzedzałem, skoczyłem o sporo miejsc do góry w stawce. Przed T2 w miarę sprawnie zdjąłem buty, zeskoczyłem na boso, znalazłem swoje stanowisko, szybko wskoczyłem w buty biegowe i ruszyłem do wyjścia na bieg. Tam niestety zostałem zatrzymany, bo okazało się, że na bieg nie leci się najkrótszą drogą po zostawieniu roweru, tylko trzeba obiec najpierw całą strefę zmian. Tak to jest jak się nie czyta uważnie racebook'a i nie ogląda odprawy.
Zaliczyłem rundkę (nie)honorową po strefie i straciwszy kilkanaście sekund wybiegłem na trasę. Na biegu jak to na biegu, ogólna mordęga i betonowe nogi. Tuż za T2 zjadłem żel - nowe rozwiązanie na 1/8. Większość dystansu udawało się trzymać tempo ok. 4'30''/km, ale już przyspieszyć nie było z czego. Tzn. tak mi się zdawało, bo na ostatnim kilometrze dogonił mnie jakiś zawodnik i udało mi się wykrzesać z siebie resztkę sił żeby docisnąć i prawie do samej mety dobiec ramię w ramię z owym rywalem. Gdzieś na ostatnich stu metrach mnie odsadził, ale wtedy już mi to nie robiło różnicy.
W sumie na mecie zameldowałem się z czasem 1.12'58'' (oficjalny, bo mój z zegarka wyniósł 1.12'20'', ale ok).
Czas ten dał mi 48 miejsce na 229 osób i 16 w mojej nowej kategorii - M40.
Poszczególne dyscypliny wyszły tak:
Pływanie 00:08:23 (66)
T1 00:01:42 (33)
Rower 00:36:03 (39)
T2 00:02:03 (114)
Bieg 00:24:47 (96)
Jak widać pływanie, T2 i bieg gorzej od końcowego miejsca w stawce, rower i T1 - lepiej.
Z pływania jestem nawet zadowolony, bo po pół roku bez zanurzenia palca w wodzie straciłem tylko 34 sekundy do mojego najlepszego czasu z wody na 1/8, z Płocka 2018.
Rower OK, ale jak zwykle nie jestem zadowolony ze stosunku mocy do prędkości. Standardowo, Watów wyszło dużo, km/h mniej niż bym chciał.
Bieg, no cóż, do poprawy.
No i życiówka na 1/8.
Klubowo start tez udany, bo trener Łukasz pokazał klasę i zajął 2. miejsce open na 1/8. Triclub reprezent!
A za dwa tygodnie Serock, olimpijka. Jak wyjdę żywy z wody, to uznam to za sukces.
Garmin Iron Triathlon w Żyrardowie, dystans 1/8 IM, 16 maja 2021 r.
Pierwszy start po bardzo dziwnym sezonie zimowo - wiosennym. Było tak:
Zero pływania - literalnie od października 2020 nie byłem na basenie ani razu. Regularnie ćwiczyłem na gumach, chociaż nie na tyle często, jak bym chciał. Dwa dni przed startem poszedłem na mały rozruch open water z Triclubem i przeraziłem się brakiem formy pływackiej.
Biegania też mało, bo kostkę skręconą na Kocierzu leczyłem do końca roku i dopiero od stycznia 2021 zacząłem cokolwiek biegać a i to najpierw bardzo ostrożnie, a potem głównie zwykłe "easy" rozbiegania. Jakieś mocniejsze elementy intensywności zacząłem robić dosłownie w ostatnich tygodniach przed Żyrardowem.
Jedyne co dobre to rower. Zima mocno przepracowana na trenażerze, cyferki w Zwifcie wyglądały bardzo ładnie. Tylko co z tych cyferek będzie?
W Żyrardowie stawiłem się bladym świtem, bo 1/8 startowała o 9:15 rano. Dobrze, bo później w ciągu dnia prognozy były fatalne (co się zresztą sprawdziło). Piona z trenejro Łukaszem i innymi znajomymi z Triclubu, ogarnięcie sprzętu w strefie, przebierka w strój i piankę w eleganckich nowych przebieralniach koło plaży i poszliśmy na start.
Plan był taki, żeby popłynąć bardzo spokojnie i zachowawczo, żeby nie zajechać się na samym początku. Na starcie stanąłem daleko, do wody wszedłem kiedy czołówka już prawie wychodziła (był rolling start). Popłynąłem zgodnie z założeniami, bardzo lekko. Nawigacja prosta, woda chłodna, nawet się przyjemnie płynęło. Wychodząc zobaczyłem na zegarku czas 8'20'', co nawet mnie miło zaskoczyło.
Strefa zmian bez historii. Szybki wybieg z rowerem, wskok w buty i ruszyłem. Trasa była raczej słaba - dużo zakrętów i długie odcinki beznadziejnego asfaltu. Gdzie tylko się dało starałem się trzymać 320-330 W, żeby wyszło na jakąś przyzwoitą średnią. Przez całą drogę non stop wyprzedzałem, skoczyłem o sporo miejsc do góry w stawce. Przed T2 w miarę sprawnie zdjąłem buty, zeskoczyłem na boso, znalazłem swoje stanowisko, szybko wskoczyłem w buty biegowe i ruszyłem do wyjścia na bieg. Tam niestety zostałem zatrzymany, bo okazało się, że na bieg nie leci się najkrótszą drogą po zostawieniu roweru, tylko trzeba obiec najpierw całą strefę zmian. Tak to jest jak się nie czyta uważnie racebook'a i nie ogląda odprawy.
Zaliczyłem rundkę (nie)honorową po strefie i straciwszy kilkanaście sekund wybiegłem na trasę. Na biegu jak to na biegu, ogólna mordęga i betonowe nogi. Tuż za T2 zjadłem żel - nowe rozwiązanie na 1/8. Większość dystansu udawało się trzymać tempo ok. 4'30''/km, ale już przyspieszyć nie było z czego. Tzn. tak mi się zdawało, bo na ostatnim kilometrze dogonił mnie jakiś zawodnik i udało mi się wykrzesać z siebie resztkę sił żeby docisnąć i prawie do samej mety dobiec ramię w ramię z owym rywalem. Gdzieś na ostatnich stu metrach mnie odsadził, ale wtedy już mi to nie robiło różnicy.W sumie na mecie zameldowałem się z czasem 1.12'58'' (oficjalny, bo mój z zegarka wyniósł 1.12'20'', ale ok).
Czas ten dał mi 48 miejsce na 229 osób i 16 w mojej nowej kategorii - M40.
Poszczególne dyscypliny wyszły tak:
Pływanie 00:08:23 (66)
T1 00:01:42 (33)
Rower 00:36:03 (39)
T2 00:02:03 (114)
Bieg 00:24:47 (96)
Jak widać pływanie, T2 i bieg gorzej od końcowego miejsca w stawce, rower i T1 - lepiej.
Z pływania jestem nawet zadowolony, bo po pół roku bez zanurzenia palca w wodzie straciłem tylko 34 sekundy do mojego najlepszego czasu z wody na 1/8, z Płocka 2018.
Rower OK, ale jak zwykle nie jestem zadowolony ze stosunku mocy do prędkości. Standardowo, Watów wyszło dużo, km/h mniej niż bym chciał.
Bieg, no cóż, do poprawy.
No i życiówka na 1/8.
Klubowo start tez udany, bo trener Łukasz pokazał klasę i zajął 2. miejsce open na 1/8. Triclub reprezent!
A za dwa tygodnie Serock, olimpijka. Jak wyjdę żywy z wody, to uznam to za sukces.
