Castle Triathlon Malbork 2020, 1/2 IM
Nie będzie to klasyczna relacja z zawodów, z całą otoczką, szczegółami, anegdotkami, bo mi się tak nie chce, że ja nie mogę
zresztą przez pierwsze 2 dni po Malborku nie mogłem nic czytać ani słuchać o tri, miałem taki przesyt tematu.Oczekiwania były takie: urwać 3 minuty z ubiegłorocznego czasu pływania i utrzymać to do końca zawodów. Na rowerze moc znormalizowana 230-245 w (najlepiej 240-245) po zeszłorocznych 229 watach. "Papiery" na to zdawałem się mieć. Na biegu - było po 4:48 w czasie 1:40, miało być tak samo lub minimalnie wolniej.
Pływanie. Czas 39:20 (rok wcześniej: 43:11), miejsce 180/303 (60. centyl)
Większość dystansu przepłynięta w nogach. Wydawało mi się, że płynę we względnym komforcie (poza odcinkami, na których przeskakiwałem z jednych nóg na drugie - nauczcie się nawigować, ludzie!), ale okazało się potem, że średnia kadencja wynosiła 70, a to już dla mnie jest solidne wiosłowanie. Normalnie pływam na basenie na kadencji 60-64, a w wodach otwartych wychodzi około 66-68. Od rozpoczęcia zawodów do wyjścia z wody Garmin pokazał mi tempo 1:59 i tym sposobem postawiony sobie na szybko po Kórniku cel spełniłem. Woda dosyć zimna, ale chłód szybko przestał mi dokuczać.
Rower. Czas 2:30:47 (rok wcześniej: 2:31:02, trasę wydłużono o 300 m), miejsce 83/303 (28. centyl). NP 222 w ( o 7 watów mniej), tętno 149 (tyle samo co przed rokiem), średnia prędkość 36 km/h (tyle samo).
Zacząłem ostrożnie, tak aby jak najszybciej zbić tętno - wiedziałem, że na dłuższą metę powyżej 160 nie powinno walić, bo zdechnę. Potem starałem się jechać te 230 w, aczkolwiek było mocno zmiennie, bo po pierwsze wiało, po drugie próbowałem się chować (i od czasu do czasu się chowałem) 12 m za innymi zawodnikami. Jednym z nich był @qbs, ale mi uciekł. Rok temu na pierwszej pętli nogi kręciły lekko, a na drugiej zaczynały stopniowo ciężką pracę. Tutaj nie było takiego przeskoku - na początku nie było aż tak lekko, a pod koniec aż tak ciężko. Pojechałem poniżej planu. Czemu? Byłem zaniepokojony o stan nóg przed biegiem.
Wypiłem bidon żeliku Kikera i 0,7 l wody z bidonu na lemondce, zjadłem jeden baton. Bidon znowu wypadł, ale tym razem stało się to kilka km przed T2, gdy już był pusty.
Błędem było niewzięcie wody po pierwszej pętli, dojechałem ususzony.
Z pozytywów - możliwe, że lateksowe dętki, które w pocie czoła montowałem 3 dni przed startem, coś dały. Także: nawet pod koniec odcinka rowerowego nie miałem problemów z mocnym pochylaniem głowy. Między łopatkami owszem, trochę bolało, ale nie tak strasznie.
Bieg. Czas 1:51:22 (rok wcześniej: 1:40:42), miejsce 137/303 (46. centyl). Tempo 5:16/km. Tętno 154 (przed rokiem 162).
Eh. Kurna. Pierwsze 2 km po 4:40-4:44 i git. No trochę wolniej niż początek przed rokiem, ale nie byłem zaniepokojony. Wiedziałem, że do życiówki wystarczy średnie tempo okolo 5:00/km. Co to jest? Niewiele wolniej biegałem rozbiegania. Potem zjazd po równi pochyłej i coraz bardziej wzdymający się brzuch. Normalnie biegam z wciągniętym brzuchem. Gdy próbowałem na treningu nie wciągać brzucha, biegło się jakoś tak dziwnie i pokracznie, jak kaczka. Wyobrażam sobie, jak wyglądał ten trucht w Malborku. A wcześniej w Olsztynie i jeszcze wcześniej w Kórniku. Że będą mi dokuczać mięśnie, wiedziałem. Jednak podwójne uderzenie mięśnie+bebech to było za dużo. Mimo lepszych momentów, gdy dobijałem do 5:00 nawet na całym kilometrze, ogólnie posuwałem się Gallowayem. Dlaczego zjebałem, nie wiem. Rok temu jadłem prawie tylko batony (plus colę na biegu) i było dużo dużo lepiej. W tym roku zastosowałem żelik Kikera. Ale żelik Kikera w Strykowie w 2019 r. krzywdy mi nie zrobił, a wciągnąłem go wtedy też cały bidon (odpowiednik 7 żeli!). W Strykowie pobiegłem dychę w tri po raz pierwszy tak jak należało, po 4:30/km. Za mało wody na rowerze? Nie wiem. Żadnego izo nie piłem, więc to nie izo. Kurna. Odżywianie na biegu zaplanowałem i wykonałem jak należy - wiedziałem, że sens ma tylko cola, którą podawali mi synowie Rafała (dzięki @Szajba); przygotowałem im 3 buteleczki, w każdej było nieco ponad 200 ml odgazowanej coli, wypijałem jedną na pętlę plus brałem kubeczek coli z pierwszego bufetu).
Przygotowania też były trochę inne. Mniej długich zakładek. Mniej zakładek w ogóle - po treningach tempowych z reguły nie biegałem. Ale trochę tych zakładek zrobiłem + dwa starty. Fakt, że bieganie odpaliłem z opóźnieniem przez kontuzję, trochę przygód z bieganiem było. Ale cośtam zrobiłem. Objętość biegania w lipcu i sierpniu w sumie była podobna jak rok temu, intensywność też.
Całość: 5:05:53 (rok wcześniej: 4:59:07), miejsce 112/303 (37. centyl).
I jeszcze jedna dziwna rzecz. Bardzo dziwna! Mianowicie te centyle wszystkie. To, że poprawiając pływanie o 4 minuty nadal tkwię w dolnej połowie stawki (a w zeszłym roku z czasem takim jak w tym roku byłbym w 44. centylu, a nie w 60.), jestem w stanie zrozumieć. Mniej osób startuje, startują mocniejsi (aczkolwiek boli, że szybciej ode mnie popłynęło ponad 2/3 kobiet), poza tym ci sami zawodnicy mogą być szybsi niż rok temu. OK. Że na rowerze zyskałem tylko 48 miejsc, przeskakując marne 16% stawki (w zeszłym roku przeskoczyłem 35%)? Rozumiem. Lepiej (mimo wszystko) na tle stawki popłynąłem, gorszy centyl roweru (28. zamiast 17.), itp. Ale skąd tak zajebiste miejsce biegu? Górna połówka przy przeczołganiu się 21 km? W zeszłym roku czas 1:51:22 dawał 46. centyl, a w tym także. Pływają lepiej, jeżdżą lepiej, biegają tak samo. Hmm...
Dałeś z siebie tyle ile mogłeś. Szkoda, że plan wyszedł tylko w 99.8% 
Lub zwyczajnie zmarzłem.
